Kaszel kenelowy, zwany także zakaźnym zapaleniem tchawicy i oskrzeli, to jedna z najczęstszych chorób układu oddechowego u psów. Wywołany przez wirusy i bakterie, jest szczególnie łatwo przenoszony w miejscach, gdzie przebywa wiele psów, takich jak schroniska, hotele dla zwierząt, wystawy czy treningi. W artykule wyjaśnimy, co to za choroba, jak się objawia, w jaki sposób przebiega leczenie oraz jak zapobiegać infekcji.

Czym jest kaszel kenelowy?

Kaszel kenelowy to choroba wirusowo-bakteryjna, która atakuje górne drogi oddechowe psów. Jest wywoływana przez kombinację różnych patogenów, głównie przez wirusa parainfluenzy psów (CPiV) oraz bakterię Bordetella bronchiseptica. W połączeniu, te patogeny osłabiają układ odpornościowy psa, czyniąc go bardziej podatnym na inne infekcje układu oddechowego. Choroba jest wysoce zakaźna – patogeny mogą być przenoszone drogą kropelkową, przez kontakt bezpośredni lub przedmioty, takie jak miski czy zabawki.

Kto jest narażony na infekcję?

Kaszel kenelowy dotyczy psów każdej rasy i wieku, choć szczególnie narażone są szczenięta, starsze psy i zwierzęta z osłabionym układem odpornościowym. Ryzyko infekcji wzrasta również w sytuacjach stresowych oraz gdy psy są stłoczone na małej przestrzeni, jak np. w schroniskach czy hotelach dla zwierząt. To sprawia, że odpowiednia profilaktyka i higiena są kluczowe dla zapobiegania zakażeniom w takich miejscach.

Jakie są objawy kaszlu kenelowego?

Kaszel kenelowy ma charakterystyczne objawy, które mogą być łatwe do rozpoznania:

1. Silny, suchy kaszel – często opisywany jako kaszel “gęsi”, ponieważ brzmi jak dźwięk wydawany przez gęś. Może być szczególnie intensywny podczas aktywności fizycznej, zabawy lub wdychania zimnego powietrza.
2. Duszność – psy mogą odczuwać trudności w oddychaniu, szczególnie podczas biegania lub zabawy.
3. Wydzielina z nosa i oczu – niekiedy pojawia się przejrzysta lub śluzowa wydzielina, co wskazuje na infekcję wirusową lub bakteryjną.
4. Osłabienie i brak apetytu – niektóre psy mogą wykazywać oznaki osłabienia, apatii i tracić apetyt, szczególnie jeśli choroba trwa dłużej.
5. Gorączka – w niektórych przypadkach kaszel kenelowy może prowadzić do wzrostu temperatury ciała, co sugeruje infekcję.

Objawy mogą trwać od kilku dni do kilku tygodni, zależnie od stanu zdrowia psa i skuteczności leczenia.

Diagnostyka kaszlu kenelowego

Rozpoznanie kaszlu kenelowego zwykle opiera się na wywiadzie i obserwacji objawów. Weterynarz może wykonać dodatkowe badania, takie jak:

• badanie fizykalne i osłuchowe,
• testy na obecność wirusów i bakterii,
• zdjęcia RTG klatki piersiowej, aby wykluczyć inne choroby płuc i oskrzeli.

Jak przebiega leczenie kaszlu kenelowego?

Leczenie kaszlu kenelowego zależy od nasilenia objawów oraz ogólnego stanu zdrowia psa. Oto najczęściej stosowane metody:

1. Leki przeciwzapalne i przeciwkaszlowe – pomagają łagodzić kaszel oraz zmniejszać stan zapalny górnych dróg oddechowych.
2. Antybiotyki – w przypadku zakażenia bakteryjnego (Bordetella bronchiseptica), weterynarz może przepisać antybiotyki, aby zwalczyć bakterie.
3. Odpoczynek i nawodnienie – zapewnienie psu spokoju i dostępu do świeżej wody jest kluczowe dla procesu rekonwalescencji.
4. Terapie wziewne – czasem weterynarze zalecają inhalacje, które pomagają nawilżać drogi oddechowe i łagodzić kaszel.

Leczenie trwa zwykle od tygodnia do kilku tygodni, w zależności od reakcji psa na terapię. Warto pamiętać, aby nie podawać psu żadnych leków bez konsultacji z weterynarzem, ponieważ niektóre substancje mogą być toksyczne.

Jak zapobiegać kaszlowi kenelowemu?

Profilaktyka kaszlu kenelowego jest kluczowa, zwłaszcza dla psów przebywających w miejscach, gdzie łatwo o kontakt z innymi zwierzętami. Oto najważniejsze działania, które pomogą zminimalizować ryzyko infekcji:

1. Szczepienia – dostępna jest szczepionka przeciwko Bordetella bronchiseptica i wirusowi parainfluenzy, którą warto podać psu przebywającemu w hotelu dla zwierząt, schronisku lub na wystawie.
2. Higiena i dezynfekcja – regularne mycie misek, zabawek i innych przedmiotów, które mają kontakt z psem, jest niezwykle ważne, zwłaszcza w miejscach, gdzie przebywa wiele zwierząt.
3. Unikanie zatłoczonych miejsc – podczas epidemii kaszlu kenelowego warto ograniczyć kontakt psa z innymi zwierzętami, aby zmniejszyć ryzyko zakażenia.
4. Izolacja chorych psów – w przypadku podejrzenia kaszlu kenelowego u psa, należy unikać kontaktu z innymi zwierzętami oraz skonsultować się z weterynarzem, aby uniknąć rozprzestrzeniania się choroby.

Podsumowanie

Kaszel kenelowy to poważna, lecz uleczalna choroba układu oddechowego, która może dotknąć każdego psa. Objawy, takie jak silny kaszel, duszność i wydzielina z nosa, są zwykle łatwe do rozpoznania, a leczenie obejmuje leki przeciwzapalne, antybiotyki oraz odpoczynek. Zapobieganie chorobie poprzez szczepienia, higienę i unikanie zatłoczonych miejsc jest kluczowe dla ochrony zdrowia psa. Warto pamiętać, że szybka reakcja i opieka weterynaryjna mogą znacząco poprawić rokowania i przyspieszyć powrót psa do zdrowia.