Bernardyn to majestatyczny pies o imponującej budowie i łagodnym charakterze, który przez wieki służył jako niezastąpiony ratownik w Alpach. W artykule przedstawiamy historię tej niezwykłej rasy, jej pochodzenie, cechy fizyczne oraz charakter. Opisujemy również potrzeby bernardynów pod względem pielęgnacji, zdrowia i szkolenia, co czyni z nich idealnych towarzyszy zarówno dla rodzin, jak i osób aktywnych. Poznajcie bliżej bernardyna – psa o wielkim sercu i niestrudzonej naturze opiekuna.

Historia i pochodzenie

Bernardyn, znany również jako św. Bernard, to jedna z najbardziej rozpoznawalnych ras psów ratowniczych. Historia rasy sięga XI wieku, kiedy mnisi z klasztoru św. Bernarda, znajdującego się w Alpach Szwajcarskich, zaczęli hodować te psy jako towarzyszy i ratowników. Początkowo ich głównym zadaniem było pomaganie podróżnikom i pielgrzymom w pokonywaniu trudnych, śnieżnych przełęczy. Z czasem bernardyny stały się niezastąpionymi psami ratowniczymi, słynącymi z umiejętności odnajdywania zaginionych w górach osób oraz ich ochrony przed zimnem.

Wygląd fizyczny

Bernardyny to psy dużych rozmiarów, które wyróżniają się masywną budową i majestatycznym wyglądem.

• Rozmiar: Samce są wyższe i cięższe od samic. Średnia wysokość samców to 70-90 cm, podczas gdy samice osiągają 65-80 cm.
• Waga: Samce ważą od 70 do 90 kg, a samice zazwyczaj 60-80 kg. Są to jedne z największych psów, co wpływa na ich imponującą prezencję.
• Długość życia: Bernardyny żyją średnio 8-10 lat, co jest typowe dla ras dużych psów.
• Sierść: Bernardyny mogą mieć sierść krótką lub długą, gęstą i przystosowaną do trudnych warunków pogodowych. Sierść jest zwykle biała z brązowymi lub czerwonymi plamami.

Temperament i potrzeby ruchowe

Bernardyny to psy o przyjaznym, łagodnym usposobieniu. Są lojalne, spokojne i opiekuńcze, co czyni je doskonałymi towarzyszami rodzinnymi. Mają silny instynkt ochronny, ale są przy tym niezwykle łagodne wobec dzieci i innych zwierząt. Dzięki spokojnej naturze dobrze znoszą życie w domu, ale ze względu na swoje rozmiary potrzebują przestrzeni.

Mimo że bernardyny nie należą do bardzo aktywnych psów, wymagają regularnej dawki ruchu, by utrzymać zdrowie i dobrą kondycję. Zaleca się codzienne spacery oraz swobodną aktywność na świeżym powietrzu, co pozwoli uniknąć nadwagi.

Szkolenie

Szkolenie bernardyna powinno rozpocząć się już w wieku szczenięcym. Dzięki naturalnej inteligencji i chęci do współpracy, bernardyny szybko się uczą, ale wymagają konsekwentnego i spokojnego podejścia. Z powodu swojej dużej masy, ważne jest, aby nauczyć bernardyna podstawowych komend posłuszeństwa, takich jak “siad”, “zostań” i “wróć”. Trening powinien być oparty na nagrodach i pozytywnym wzmocnieniu – bernardyny dobrze reagują na pochwały i smakołyki. Warto zwrócić uwagę na socjalizację, aby pies od najmłodszych lat uczył się interakcji z ludźmi i innymi psami.

Pielęgnacja

Pielęgnacja bernardyna różni się w zależności od długości sierści. Psy z krótką sierścią wymagają mniej intensywnej pielęgnacji, ale wszystkie bernardyny powinny być regularnie szczotkowane, zwłaszcza w okresie linienia. Regularne szczotkowanie pomaga usunąć martwy włos i zapobiega plątaniu się sierści. Zaleca się kąpiele raz na kilka miesięcy, aby utrzymać sierść w czystości.

Szczególną uwagę warto zwrócić na pielęgnację oczu – bernardyny są podatne na infekcje oczu i podrażnienia, dlatego regularne przemywanie okolic oczu jest istotne. Ponadto, należy dbać o zęby psa, przycinanie pazurów oraz czyszczenie uszu, aby uniknąć problemów zdrowotnych.

Zdrowie

Ze względu na swoje rozmiary i masę, bernardyny są narażone na kilka problemów zdrowotnych, typowych dla dużych ras. Do najczęstszych należą:

• Dysplazja stawów biodrowych i łokciowych: Jest to schorzenie stawów, które prowadzi do bólu i ograniczenia ruchomości. Regularne kontrole weterynaryjne i odpowiednia dieta mogą pomóc w zapobieganiu tego problemu.
• Problemy sercowe: Ze względu na dużą masę ciała, serce bernardyna jest bardziej obciążone, co może prowadzić do problemów kardiologicznych.
• Skręt żołądka: Jest to poważne i często śmiertelne schorzenie, które może wystąpić u psów dużych ras. Aby zmniejszyć ryzyko, zaleca się podawanie psu kilku mniejszych posiłków w ciągu dnia zamiast jednego dużego.
• Problemy z oczami: Bernardyny są podatne na entropię i ektropię, czyli nieprawidłowe ustawienie powiek, co może prowadzić do podrażnień i infekcji. Regularna kontrola oczu oraz dbałość o higienę mogą pomóc w zapobieganiu tym schorzeniom.

Podsumowanie

Bernardyny to psy o bogatej historii i niezwykle łagodnym usposobieniu, idealne dla osób poszukujących lojalnego i opiekuńczego towarzysza. Wymagają przestrzeni i umiarkowanej dawki ruchu, a ich pielęgnacja zależy od długości sierści. Przy regularnej kontroli weterynaryjnej i odpowiedniej pielęgnacji, bernardyny mogą prowadzić długie i zdrowe życie, ciesząc swoich opiekunów zarówno jako towarzysze rodzinne, jak i niezawodni strażnicy.