Dog argentyński to imponujący pies o atletycznej sylwetce, silnym charakterze i niezwykłej lojalności wobec swojego opiekuna. Choć budzi respekt wyglądem, to w odpowiednich rękach może być wspaniałym towarzyszem rodziny. Poznaj bliżej tę wyjątkową rasę, której historia i przeznaczenie są równie fascynujące jak jej wygląd.

Historia rasy

Dog argentyński został wyhodowany w latach 20. XX wieku w Argentynie przez lekarza Antonio Noresa Martíneza. Celem było stworzenie psa zdolnego do polowania na dużą zwierzynę, taką jak dziki czy pumy, a jednocześnie wiernego i oddanego członkowi rodziny. Martínez skrzyżował kilka ras – m.in. mastifa hiszpańskiego, buldoga angielskiego, boksera, pointera, doga niemieckiego, irlandzkiego wilczarza oraz białego psa bojowego z Kordoby, który stał się podstawą genetyczną rasy.

Początkowo dogi argentyńskie wykorzystywano głównie do polowań, ale szybko zaczęły zdobywać popularność również jako psy stróżujące i towarzyszące. W 1964 roku rasę oficjalnie uznano przez argentyński związek kynologiczny, a w 1973 roku dołączyła do Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI). Dziś dog argentyński jest ceniony na całym świecie, choć jego silny charakter sprawia, że nie jest to rasa dla każdego.

Informacje ogólne

• Rozmiar:
  • Samce: 60–68 cm w kłębie
  • Samice: 60–65 cm w kłębie
• Waga:
  • Samce: 40–45 kg
  • Samice: 35–40 kg
• Długość życia: 10–12 lat
• Charakter: odważny, pewny siebie, lojalny, inteligentny
• Umaszczenie: zawsze białe, dopuszczalna pojedyncza ciemna plama na głowie (maks. 10% powierzchni)

Wygląd fizyczny

Dog argentyński to pies dużych rozmiarów o mocnej, muskularnej i proporcjonalnej sylwetce. Jego postura emanuje siłą i zwinnością. Głowa jest masywna, z prostym profilem i silną szczęką. Oczy są średniej wielkości, ciemne lub piwne, o bystrym, czujnym wyrazie. Uszy naturalnie opadające, choć w niektórych krajach są przycinane (zabieg ten jest jednak zakazany w wielu regionach Europy).

Sierść doga argentyńskiego jest krótka, gładka, przylegająca do ciała i błyszcząca. Pielęgnacja nie sprawia większych trudności. Umaszczenie powinno być śnieżnobiałe – to cecha wyróżniająca rasę. Jedna czarna lub ciemna łatka na głowie jest dopuszczalna, ale niepożądana w hodowlach wystawowych.

Jego postura oraz intensywny wzrok sprawiają, że dog argentyński wzbudza respekt. Mimo masywności, jest zwinny i szybki – predyspozycje te odziedziczył po przodkach myśliwskich.

Charakter i usposobienie

Dog argentyński to pies niezwykle odważny, silnie przywiązany do swojego opiekuna. Jest inteligentny, zrównoważony, ale i terytorialny – dlatego doskonale sprawdza się w roli psa stróżującego. Lubi bliskość człowieka, nie nadaje się do życia w izolacji.

Rasa ta dobrze dogaduje się z dziećmi i może być wspaniałym towarzyszem rodziny, o ile od małego jest odpowiednio socjalizowana. Może jednak wykazywać dominację wobec innych psów, zwłaszcza tej samej płci. Dog argentyński potrzebuje wyraźnych granic, spokoju i konsekwencji. W nieodpowiednich rękach może stać się trudny do opanowania.

Zdrowie

Dog argentyński uchodzi za rasę generalnie zdrową i odporną, ale istnieją pewne problemy, na które warto zwrócić uwagę. Jednym z najczęstszych schorzeń jest głuchota – szczególnie u osobników całkowicie białych, co wiąże się z genem odpowiedzialnym za kolor sierści.

Rasa może być również narażona na dysplazję stawów biodrowych, problemy z tarczycą i choroby skóry (np. alergie). Warto regularnie kontrolować stan uszu i skóry, unikać nadwagi i dbać o odpowiednią dietę.

Zaleca się wykonywanie badań przesiewowych u szczeniąt (np. testy słuchu BAER), a także zakup psa od odpowiedzialnego hodowcy, który eliminuje choroby genetyczne z linii hodowlanej.

Potrzeby ruchowe

Dog argentyński to pies aktywny, który potrzebuje codziennej dawki ruchu, zarówno fizycznego, jak i umysłowego. Spacery, biegi przy rowerze, zabawy z aportowaniem czy tropienie – to wszystko doskonale zaspokaja jego instynkty.

Zaniedbany fizycznie pies tej rasy może stać się sfrustrowany, a nawet destrukcyjny. Nie nadaje się do życia w bloku bez odpowiedniego zaangażowania właściciela. Najlepiej czuje się w domu z ogrodem i aktywną rodziną.

Ważne jest zapewnienie mu nie tylko wybiegania, ale i stymulacji intelektualnej – np. przez naukę sztuczek, węchowe zabawy czy zadania logiczne.

Szkolenie

Szkolenie doga argentyńskiego należy rozpocząć jak najwcześniej – najlepiej już w 8. tygodniu życia. Socjalizacja z ludźmi, innymi psami i różnymi sytuacjami jest kluczowa. Rasa ta wymaga konsekwencji, ale też łagodności – agresja ze strony człowieka może prowadzić do konfliktów.

Pies ten jest bardzo inteligentny i szybko się uczy, ale bywa uparty. Najlepsze efekty przynosi szkolenie oparte na pozytywnym wzmocnieniu. Szczególnie ważna jest nauka przywołania i panowania nad emocjami.

Zdecydowanie warto skorzystać z pomocy doświadczonego trenera lub behawiorysty, zwłaszcza przy pierwszym psie tej rasy.

Pielęgnacja

Pielęgnuje się tę rasę w prosty sposób. Jego krótka sierść wymaga szczotkowania raz w tygodniu, co pozwala usunąć martwy włos i utrzymać skórę w dobrej kondycji. W okresach linienia warto robić to częściej.

Szczególną uwagę należy zwrócić na uszy – ze względu na ich budowę mogą być podatne na infekcje. Należy je regularnie sprawdzać i delikatnie czyścić. Trzeba także kontrolować długość pazurów i stan zębów, a także chronić psa przed nadmiernym nasłonecznieniem – jasna skóra jest bardziej narażona na poparzenia.

Kąpiele są wskazane tylko wtedy, gdy pies się zabrudzi – zbyt częste mycie narusza naturalną warstwę ochronną skóry.

Ciekawostki o rasie

• Dog argentyński był jedną z pierwszych ras psów pochodzących z Ameryki Południowej, uznaną przez FCI.
• Ze względu na swoją siłę, w niektórych krajach (np. Wielka Brytania, Australia) jego posiadanie jest ograniczone przepisami prawnymi.
• Ma niezwykle silny instynkt łowiecki – pierwotnie polował w grupach na pumy i dziki.
• W filmach często przedstawia się go jako psa wojskowego lub policyjnego.

Cena i koszty utrzymania

Cena szczeniaka doga argentyńskiego z legalnej, zarejestrowanej hodowli w Polsce wynosi od 4000 do 7000 zł. W przypadku linii wystawowych lub importowanych z zagranicy, cena może być wyższa.

Utrzymanie doga nie należy do najtańszych. Miesięczny koszt karmy wysokiej jakości to około 300–400 zł. Do tego dochodzą koszty weterynaryjne, szkolenie, akcesoria oraz ewentualne leczenie chorób genetycznych. Roczne utrzymanie doga może wynosić ok. 5000–7000 zł.

Dla kogo jest ta rasa?

Dog argentyński nie jest psem dla każdego. Najlepiej odnajdzie się u osób aktywnych, konsekwentnych, mających doświadczenie z dużymi psami i gotowych poświęcić czas na szkolenie oraz socjalizację.

To doskonały wybór dla osób mieszkających w domu z ogrodem, które chcą mieć psa stróżującego i rodzinnego jednocześnie. Nie nadaje się do życia w izolacji, w kojcu czy jako ozdoba posesji. Wymaga silnej więzi z opiekunem i jasnych zasad.

Podsumowanie

Dog argentyński to silny, dumny i lojalny pies, który może stać się wspaniałym członkiem rodziny – pod warunkiem, że trafi do odpowiednich rąk. Jego wyjątkowy wygląd idzie w parze z równie silnym charakterem, dlatego wymaga świadomego i odpowiedzialnego właściciela. To rasa pełna pasji, odwagi i bezgranicznego oddania.