Pasożyty u psów stanowią poważne zagrożenie dla ich zdrowia, mogąc wywoływać choroby i pogarszać ich samopoczucie. Wyróżniamy dwa główne rodzaje pasożytów – wewnętrzne, które zasiedlają wnętrze organizmu, oraz zewnętrzne, które bytują na skórze i sierści. Poniżej przedstawiamy, jak rozpoznać różne rodzaje pasożytów i skutecznie chronić przed nimi swojego pupila.

Pasożyty wewnętrzne

Pasożyty wewnętrzne zasiedlają narządy wewnętrzne psa, takie jak jelita, wątroba czy płuca, i obejmują m.in. nicienie, tasiemce, pierwotniaki oraz przywry.

1. Nicienie

Nicienie, zwane również robakami obłymi, to pasożyty często występujące u psów. Jednym z najczęstszych przedstawicieli jest glista psia, mogąca przedostać się do organizmu przez kontakt z odchodami zakażonego zwierzęcia. Objawy infekcji nicieniami obejmują biegunkę, wymioty, utratę masy ciała i osłabienie. Młode psy są szczególnie narażone, ponieważ ich układ odpornościowy nie jest w pełni rozwinięty.

2. Tasiemce

Tasiemce to pasożyty jelitowe, które mogą osiągać długość nawet kilku metrów. Psy zarażają się nimi głównie przez połknięcie zarażonych pcheł lub spożycie surowego mięsa. Charakterystycznym objawem tasiemczycy są segmenty tasiemca widoczne w kale psa, przypominające ziarenka ryżu. Mogą one wywoływać bóle brzucha, świąd w okolicach odbytu i problemy trawienne.

3. Pierwotniaki

Giardia i kokcydia to jedne z najczęściej występujących pierwotniaków u psów. Zarażenie najczęściej następuje poprzez picie zanieczyszczonej wody lub kontakt z kałem innych zwierząt. Objawy zakażenia pierwotniakami obejmują przewlekłe biegunki, osłabienie i odwodnienie.

4. Przywry

Rzadziej spotykane, ale groźne przywry pasożytują w różnych narządach, takich jak płuca i wątroba. Zarażenie może nastąpić przez zjedzenie zanieczyszczonej żywności lub surowych ryb. Objawy zakażenia przywrami mogą być niejednoznaczne, obejmując kaszel, utratę apetytu i zmniejszenie masy ciała.

Pasożyty zewnętrzne

Pasożyty zewnętrzne są łatwiejsze do zauważenia, ponieważ bytują na powierzchni skóry i sierści psa. W tej grupie znajdują się pchły, kleszcze, wszoły i świerzbowce.

1. Pchły

Pchły to małe, skaczące owady żywiące się krwią psa. Są bardzo uciążliwe, wywołując świąd i podrażnienia skóry. Pchły mogą także przenosić inne pasożyty, takie jak tasiemce, oraz wywoływać alergiczne pchle zapalenie skóry. Objawami inwazji pcheł są częste drapanie, gryzienie sierści oraz drobne czarne kropki (odchody pcheł) na skórze psa.

2. Kleszcze

Kleszcze są powszechne zwłaszcza w okresie wiosenno-letnim. Występują w wysokiej trawie i na krzewach, przyczepiając się do psa podczas spacerów. Mogą przenosić groźne choroby, takie jak babeszjoza i borelioza. Regularne sprawdzanie sierści psa po spacerze i stosowanie odpowiednich preparatów odstraszających pomaga w ochronie przed kleszczami.

3. Wszoły

Wszoły to małe pasożyty, które żywią się złuszczonym naskórkiem i sierścią psa. Wywołują silne swędzenie i podrażnienia skóry, a ich obecność może prowadzić do łysienia i stanów zapalnych skóry. Wszoły często są mylone z pchłami, dlatego warto zwrócić się do weterynarza o diagnozę.

4. Świerzbowce

Świerzbowce to pasożyty skórne, które drążą kanały w skórze psa, wywołując swędzenie i bolesne zmiany skórne. Świerzb jest chorobą zakaźną i wymaga specjalistycznego leczenia. Charakterystycznym objawem świerzbu jest intensywne drapanie i rumień na skórze.

Profilaktyka i leczenie

Najlepszym sposobem ochrony psa przed pasożytami jest stosowanie regularnej profilaktyki. Należy pamiętać o:

• Regularnym odrobaczaniu – Psy powinny być regularnie odrobaczane zgodnie z zaleceniami weterynarza. Najczęściej zaleca się odrobaczanie co 3-6 miesięcy, ale w przypadku psów żyjących w większych skupiskach może być wymagane częstsze stosowanie preparatów.
• Stosowaniu preparatów przeciwpasożytniczych – Dostępne są różne formy preparatów: obroże, krople na kark, tabletki oraz spraye. Wybór preparatu zależy od potrzeb psa i jego stylu życia, a także od typu pasożytów, na jakie jest narażony.
• Kontrolowaniu sierści – Po spacerach, szczególnie w obszarach zalesionych, warto przeglądać sierść psa w poszukiwaniu kleszczy. Regularne kąpiele i szczotkowanie również pomagają w usunięciu pasożytów zewnętrznych.
• Dbanie o higienę i czystość otoczenia – Regularne czyszczenie posłania psa, odkurzanie dywanów i tapicerki, a także unikanie spacerów w miejscach o wysokim ryzyku występowania pasożytów (np. obszary, gdzie przebywają liczne bezdomne zwierzęta) to dodatkowe kroki chroniące przed inwazją pasożytów.

Pasożyty wewnętrzne i zewnętrzne mogą poważnie wpływać na zdrowie i komfort życia psów. Regularna profilaktyka, dokładna obserwacja pupila oraz współpraca z weterynarzem pozwolą cieszyć się zdrowym i szczęśliwym psem.