Jeżeli nurtuje Cię pytanie czy możesz wybrać się na wędrówki ze starszym psem odpowiedź brzmi TAK. Trzeba mieć jednak na uwadze, że pies senior wymaga specjalnego traktowania i ma swoje wymagania. Dlatego musisz pamiętać o kilku kwestiach, aby zapewnić bezpieczeństwa i komfort swojemu pupilowi.

Wędrówki ze starszym psem – na co zwrócić uwagę?

To czy starszy pies będzie zdolny do dłuższych wycieczek zależy od kilku czynników. Jest to między innymi – stan zdrowia psa, pogoda, dystans i czas trwania wędrówki, ukształtowanie terenu.

Starsze psy mogą spacerować! Często najlepsze wędrówki wymagają pewnych modyfikacji, aby dostosować się do specyficznych potrzeb Twojego psa. Jednak te dodatkowe kroki nie powinny powstrzymywać Cię od wspólnych wyjść na zewnątrz w złotych latach Twojego psa!

Korzyści dla czworonoga z wędrówek na świeżym powietrzu

Praktycznie nie ma powodu, aby nie zabierać starszego psa na przygodę na świeżym powietrzu. Oto lista korzyści dla Twojego psa i dla Ciebie:

• Ćwiczenia fizyczne. Jest to konieczne, gdy nasze psy się starzeją, aby utrzymać siłę i prawidłową wagę.
• Zmniejsz nudę. Chociaż mogą nie okazywać tego tak jak szczenięta, czyli jedzenia kanapy, starsze psy mogą się bardzo nudzić, leżąc cały dzień w domu.
• Świeże powietrze <– coś, czego WSZYSCY potrzebujemy więcej.
• Stymulacja mentalna. Widoki, dźwięki, zapachy!
• Zmniejsz lęk i depresję. Szacunki wskazują, że aż 75 procent starszych psów zmaga się z depresją.
• Dawka witaminy D. Pomaga to Twojemu psu utrzymać prawidłowy poziom wapnia i fosforu.
• Czas wiązania. Przygody na świeżym powietrzu pomogą Tobie i Twojemu psu utrzymać silną więź.

Biorąc pod uwagę wszystkie te korzyści, nie ma powodu, aby nie wychodzić na zewnątrz! Zacznijmy już z dziś z solidnym planem.

Jak zaplanować wędrówki ze starszym psem na świeżym powietrzu

Choć wszystko to brzmi bardzo dobrze – i rzeczywiście takie jest – musimy także podejść realistycznie do naszych seniorów. Większość starzejących się psów potrzebuje przynajmniej trochę ekwipunku, aby przygody na świeżym powietrzu były bezpieczne. A wszystko zaczyna się od solidnego planu!

Po pierwsze, uczciwie oceń stan zdrowia swojego psa. Pomocna może być wizyta u weterynarza, aby uzyskać obiektywną opinię na temat poziomu sprawności Twojego psa. Jakie jest napięcie mięśniowe Twojego szczenięcia? A co ze zdrowiem aerobowym? Czy są jakieś niepełnosprawności lub problemy zdrowotne, które mogą mieć wpływ na wędrówkę?

Na przykład Tobi zaczyna tracić masę mięśniową, tak jak my wszyscy, wraz z wiekiem. Jednak całe życie spędził biegając, więc ma solidny, mocny fundament. Zawsze dużo ćwiczył, więc jego sprawność aerobowa też jest całkiem niezła. Niestety niedawno zdiagnozowano u niego mielopatię zwyrodnieniową , co oznacza, że ​​tylne łapy z trudem utrzymują się pod nim. Tak więc, chociaż wiemy, że możemy z nim zrobić kilka przyjemnych, długich wędrówek, musimy zaplanować teren, który nie wymaga dużej siły zadu. Dlatego szukam dla mojego psa płaskich, dobrze utrzymanych szlaków.

Twój pies może mieć różne wyzwania. Na przykład starszemu psu, który ma słaby wzrok, wędrówki w ciągu dnia będą dla niego lepszym wyborem niż wczesnym rankiem lub wieczorem. 

Po drugie, zaplanuj wędrówkę, która spełni oczekiwania Twojego psa na jego poziomie. W przypadku młodego, sprawnego psa dodawanie celów – więcej kilometrów, trudniejszy teren itp. – może być świetną zabawą. Kto nie lubi dobrych wyzwań? Cóż, prawdopodobnie twój starszy pies. Podczas planowania zapoznaj się z mapami i przewodnikami po szlakach, aby upewnić się, że odległość i warunki są odpowiednie dla Twojego seniora. Zadzwoń do strażników parku i poproś o szczegółowe informacje na temat terenu.

Ta faza planowania obejmuje również śledzenie pogody. Większość starszych psów cierpi na pewien stopień bólu stawów. Zimne temperatury lub wilgotna pogoda mogą sprawić, że wędrówka będzie niewygodna, a czas regeneracji wydłuży się. Sugeruję unikanie oblodzenia, ponieważ poślizg lub upadek może być znacznie trudniejszy dla naszych starych kumpli.

Po trzecie, zmodyfikuj plan w razie potrzeby. To jest tak ważne, że ma swój własny udział!

5 wskazówek dotyczących bezpieczeństwa podczas wędrówek ze starszym psem

• Uważaj na odwodnienie. Dbaj o nawodnienie psa, często pojąc go małymi łykami. Połykanie wody nie jest dobre, odwodnienie też nie.
• Zapobiegaj kontuzjom. To, co u młodego szczenięcia może szybko się zagoić, u seniora może mieć katastrofalne skutki. Miej oko na łapy swojego psa. Uważaj na utykanie, sztywność lub bolesność. Porozmawiaj ze swoim weterynarzem o konkretnym stanie zdrowia Twojego psa i uzyskaj wskazówki dotyczące zapobiegania urazom. Nie zapomnij zabrać ze sobą apteczki. 
• Odpoczynek! Tobi szedł dalej, aż upadł. Dosłownie, jeśli zostawilibyśmy to jemu, będzie chodził, biegał lub wędrował, aż fizycznie nie byłby w stanie kontynuować marszu – co nie jest dobre. Jednak tak jest zbudowany. Dlatego musimy być odpowiedzialni za to, aby wiedzieć, kiedy naciskać, a kiedy się zatrzymać. A obecnie, gdy zbliża się 13. roku życia, zatrzymywanie się zdarza się znacznie częściej niż pchanie. 
• Być przygotowanym. Nie zapomnij zabrać ze sobą apteczki. Możesz zrobić to sam lub kupić mały zestaw dla zwierząt.
• Odzyskiwać. Twój starszy pies potrzebuje dużo odpoczynku i regeneracji. Rekonwalescencja ta może obejmować okłady z lodu i poduszki grzewcze, dłuższe drzemki na poduszce ortopedycznej, masaż i tak dalej. Po przygodzie na świeżym powietrzu monitoruj powrót psa do zdrowia i jeśli zauważysz coś niezwykłego – nową wiotką, swędzącą skórę, obolałe miejsca – skontaktuj się ze swoim weterynarzem.

Sprzęt wspomagający

Zwykle traktuję sprzęt dość minimalnie – z wyjątkiem wody… Zawsze biorę ze sobą dużo wody – więc to tylko podstawy. Jeśli jednak wybierasz się na wędrówki ze starszymi psami, poza butelką na wodę z obrożą na smyczy potrzebujesz co najmniej kilku rzeczy.

Na szlaku:

• Uprząż z rączką. Uchwyt ten okaże się nieoceniony, jeśli będziesz musiał pomóc psu przejść przez zwalone drzewo lub koryto strumienia.
• Apteczka. Leczyć skaleczenia i zadrapania na szlaku. Starsze psy wymagają większej pomocy w leczeniu. Na krótkie wędrówki trzymam taki malutki zestaw, przypięty do smyczy, ale na dłuższe wędrówki lub trzymanie w samochodzie, przechowuj pełny zestaw.

W trakcie leczenia:

• Worek lodu. W przypadku stanu zapalnego lub urazu potrzebny jest solidny okład z lodu. Lubię takie, które można stosować na ciepło lub na zimno, jak ten zestaw , ale nawet sam lód owinięty w ręcznik może zdziałać cuda.
• Koc lub poduszka ortopedyczna opcjonalnie.