Buldog francuski – opis rasy
Spis treści:
Buldog francuski – urok w małym formacie. Te psiaki, mające swój początek w Anglii jako mniej masywna wersja buldoga, podbiły serca nie tylko tam, ale także wśród francuskich miłośników psów. Sprowadzone do Francji przez angielskich koronkawców, zyskały przydomek ‘Francuski’ i od tamtej pory emanują urokiem po prostu nie do odparcia. Z ich kompaktowymi rozmiarami, muskularną budową i kultowymi uszami przypominającymi nietoperza, są nie do pomylenia. Ale to ich wyraziste, przyozdobione dużymi, okrągłymi oczami i zadartymi nosem twarze dodają im tego niezaprzeczonego czaru.
Jeśli marzysz o niewielkim, przyjaznym i radosnym towarzyszu do życia w mieście, buldog francuski może być odpowiednią rasą dla Ciebie. To psiaki, które nie wymagają zbyt wiele uwagi, ale są gotowe na umiarkowane ćwiczenia i pielęgnację. Co więcej, są stosunkowo zdrowe, z niewielką liczbą poważnych problemów zdrowotnych.
Jeżeli rozważasz adopcję francuza, zdecydowanie warto spojrzeć w kierunku organizacji ratunkowych lub schronisk, by dać psu potrzebującemu nowy, pełen miłości dom. Natomiast jeśli planujesz zakup, kluczowe jest wybranie renomowanego hodowcy. Starannie zbadać, czy hodowca stosuje etyczne praktyki i dba o dobro swoich zwierząt. Prawdziwi pasjonaci hodowli buldogów francuskich kładą nacisk na zdrowie i charakter psów, przeprowadzając wszystkie niezbędne badania profilaktyczne oraz zapewniając szczeniętom odpowiednie warunki rozwoju. Dzięki tej aktywnej postawie masz pewność, że do domu zabierasz zdrowego i szczęśliwego szczeniaka, jednocześnie przeciwdziałając nieetycznym praktykom w hodowli.
Buldog Francuski – Fakty
- Pochodzenie: Francja
- Wielkość: Małe, zazwyczaj 7-13 kg
- Długość życia: Przeciętnie 10-12 lat
- Sierść: Krótka, gładka, w różnych odcieniach: pręgowana, płowa, biała i więcej.
- Charakter: Buldogi francuskie to przyjacielskie, towarzyskie psiaki, dobrze dogadujące się z innymi zwierzętami i dziećmi. Aktywność: Wystarczą krótkie spacery i czas na zabawę, by były szczęśliwe.
- Trening: Bywają uparte, dlatego systematyczny i pozytywny trening jest kluczem. Nagradzanie działa najlepiej.
- Pielęgnacja: Ich krótka sierść nie wymaga dużo uwagi. Regularne szczotkowanie utrzyma ją w dobrej kondycji.
- Zdrowie: Ze względu na płaską twarz mogą mieć problemy z oddychaniem, zębami i przegrzewaniem się. Regularne wizyty u weterynarza są kluczowe.
Analiza buldoga francuskiego
Buldog francuski, z tymi nietoperzowymi uszami, wzbudza niezwykłe zainteresowanie swoim osobliwym urokiem. Pod względem wizualnym inne rasy mogą wydawać się bardziej efektowne, ale ostatecznie to, co wyróżnia buldoga francuskiego, to cechy, które czynią go jednym z najlepszych towarzyszy na czterech łapach na świecie.
Francuzki są małe, ale solidnie zbudowane, o muskularnym ciele. Ich krótki, łatwy w pielęgnacji płaszcz doskonale pasuje do ich swobodnego charakteru. Choć uwielbiają zabawę, równie chętnie spędzają dni relaksując się na kanapie. To lubienie zabawy i spokojne podejście znacząco wpływa na ich trening. Są inteligentne, dlatego szkolenie jest proste, pod warunkiem, że uczynisz je ciekawą grą.
Mają niezależny umysł i niekoniecznie są najlepsi w konkurencji w posłuszeństwie czy zwinności, choć niektórzy potrafią sobie z tym poradzić. Ta niezależność może prowadzić do upartości, a jeśli coś ich zainteresuje, nie da się ich od tego oderwać. Francuzki są miłującymi towarzyszami, które pragną kontaktu z ludźmi. Jeśli szukasz psa, który może być na zewnątrz i samemu przez dłuższy czas, to buldog francuski nie będzie najlepszym wyborem.
To psiaki, które okazują miłość w równym stopniu, jaką sami otrzymują. Zazwyczaj świetnie dogadują się z każdym, również z dziećmi. Mogą jednak wykazywać terytorialność i opiekować się swoimi ludźmi, szczególnie w obecności innych psów.
Socjalizacja jest niezbędna, ale dzięki ich łatwej naturze, to zadanie jest przyjemne. Z humorem i psimi figlami, buldog francuski potrzebuje partnera, który będzie konsekwentny, stanowczy i cierpliwy, znosząc wszelkie ich wybryki, które sprawiają, że są zarówno frustrujące, jak i fascynujące. To doskonałe psy do stróżowania, informują swoich ludzi o zbliżających się obcych, ale nie są skłonne szczekać bez powodu. Potrafią bronić domu i rodziny, a niektórzy nawet ryzykują życiem, aby ich chronić.
Buldog francuski nie potrzebuje dużo miejsca i świetnie radzą sobie w mieszkaniach. Kilka krótkich spacerów dziennie utrzyma je w dobrej formie. Trzeba dbać o to, by Francuz był w chłodnym, komfortowym otoczeniu, gdyż są podatne na przegrzanie i potrzebują klimatyzacji. Nie są psami, które mogą pozostawać na zewnątrz w gorące dni. To doskonałe towarzysze o łagodnym charakterze. Jeśli pracujesz w domu, francuski z przyjemnością będzie przy Tobie przez cały dzień lub będzie towarzyszył Ci z pokoju do pokoju. Ci, którzy je kochają, opisują je jako kuleczki energii i nie wyobrażają sobie życia bez nich. Są zawsze obecni, gotowi obdarzyć cię miłością całym sercem, dowodząc, że piękno kryje się w ich wnętrzu.
Buldog Francuski – Cechy
Przyjacielski i zabawny: Buldog francuski słynie z przyjaznej i zabawnej natury. Uwielbiają czułości i zabawy w aportowanie.
Niskie koszty utrzymania: Buldogi francuskie nie wymagają dużych nakładów pielęgnacyjnych. Umiejętne zarządzanie ćwiczeniami i pielęgnacją wystarcza.
Dobrze radzi sobie z dziećmi: To psy, które świetnie współdziałają z dziećmi i innymi zwierzętami. Doskonale wpasowują się w rodzinny klimat.
Inteligencja: Buldogi francuskie są sprytne i łatwo poddają się treningom.
Dostosowalność: Potrafią przystosować się do różnych warunków życia, będąc doskonałym wyborem dla mieszkańców apartamentów czy osób prowadzących aktywny tryb życia.
Zdrowie: Chociaż generalnie są zdrowymi psami, mogą być podatne na pewne problemy zdrowotne, takie jak zespół brachycefaliczny dróg oddechowych czy problemy ze zdrowiem oczu.
Podsumowując, buldogi francuskie to wspaniali towarzysze dla osób w różnym wieku i o różnym stylu życia. Są przyjazne, zabawne i łatwe w pielęgnacji, co czyni je idealnymi dla każdej rodziny.
Buldog francuski – historia
Buldogi francuskie mają swój początek w XIX wieku w Anglii jako psiaki wykorzystywane do pracy. Pierwotnie wyhodowane jako psy do byków, ta praktyka została zakazana w Anglii w 1835 roku. Potem buldogi francuskie trafiły do Francji, gdzie stały się niezwykle popularne jako towarzysze życia.
We Francji te psiaki często towarzyszyły koronkarzom i rzemieślnikom, którzy pracowali w małych sklepach. Ich spokojny charakter i umiejętność adaptacji do niewielkich mieszkań sprawiły, że były bardzo cenione. Stały się również modelem popularności wśród wyższych sfer społeczeństwa, często uwieczniane na obrazach i w rzeźbach.
W Stanach Zjednoczonych buldogi francuskie pojawiły się pod koniec XIX wieku i szybko zdobyły uznanie wśród amerykańskich rodzin. Zyskały sławę ze względu na przyjazny i radosny temperament, a także świetne relacje z dziećmi. Celebryci również pokochali te psiaki, często występując z nimi w filmach i programach telewizyjnych.
Obecnie buldog francuski to jedna z najpopularniejszych ras psów w Stanach Zjednoczonych. Słyną z przyjaznego i wesołego usposobienia, łatwej pielęgnacji sierści oraz zdolności dostosowania się do różnych warunków życia. Stanowią doskonałych towarzyszy dla osób w każdym wieku i o różnych stylach życia.
Buldog francuski zyskał popularność we Francji i Europie, a Amerykanie szybko odkryli jego urok. Na wystawie Westminster Kennel Club w 1896 roku pojawił się pierwszy buldog francuski w Stanach Zjednoczonych. Szybko nadano mu przezwisko ‘Frenchie’, które do dziś jest czułą nazwą, jaką używają miłośnicy tej rasy.
Osobowość buldoga francuskiego
To mądry, kochający pies, który chce i musi spędzać dużo czasu ze swoimi ludźmi. Buldog francuski, kochający zabawę, wolnomyśliciel, dobrze znosi trening , jeśli odbywa się to w pozytywny sposób, z dużą ilością nagród w postaci jedzenia, pochwał i zabawy.
Zdrowie buldoga francuskiego
Nie wszystkie Francuzy cierpią na wszystkie opisane choroby, ale warto być świadomym tych potencjalnych problemów zdrowotnych, jeśli rozważasz tę rasę.
- Dysplazja stawu biodrowego: Dziedziczna wada, która może powodować ból, problemy z ruchem i zapalenie stawów.
- Zespół brachycefaliczny: Zaburzenie układu oddechowego związane z budową krótkiej głowy, wymagające często interwencji medycznej.
- Alergie: Często spotykane u psów, mogą być pokarmowe, kontaktowe lub wziewne.
- Kręgi półkoliste: Wada rozwojowa kręgów, która może prowadzić do bólu, osłabienia lub paraliżu.
- Zwichnięcie rzepki: Częste u małych psów, objawiające się zmianami w chodzie i ruchu psa.
- Choroba krążka międzykręgowego (IVDD): Pęknięcie lub przepuklina dysku kręgowego prowadząca do bólu i problemów neurologicznych.
- Choroba von Willebranda: Zaburzenie krwi, powodujące przedłużone krwawienia.
- Rozszczep podniebienia: Wada rozwojowa podniebienia, która może prowadzić do trudności z jedzeniem i oddychaniem.
- Wydłużone podniebienie miękkie: Zwiększona długość podniebienia, mogąca blokować drogi oddechowe.
Ważne jest, aby kupując szczeniaka, znaleźć renomowanego hodowcę, który dostarczy dokumentację o stanie zdrowia rodziców szczenięcia. Przedstawione dokumenty potwierdzają, że pies został przebadany pod kątem określonych chorób.
Zalecane zaświadczenia obejmują m.in. wyniki badań na dysplazję stawu biodrowego, oceny dotyczące stanu tarczycy, sprawdzenie obecności choroby von Willebranda i ocenę stanu oczu. Dostęp do takich dokumentów lekarskich można uzyskać poprzez oficjalne strony internetowe instytucji zajmujących się takimi ocenami zdrowia psów.
Nie da się całkowicie uniknąć problemów zdrowotnych, dlatego ważne jest przygotowanie się na ewentualne problemy, które mogą pojawić się w trakcie życia psa, niezależnie od tego, jak zdrowy jest w momencie adopcji.
Opieka nad buldogiem francuskim
Buldog francuski nie wymaga dużo ruchu, mają stosunkowo niski poziom energii, ale oczywiście są wyjątki od reguły. Aby utrzymać zdrową wagę, potrzebują codziennych ćwiczeń w postaci krótkich spacerów lub zabaw na podwórku.
Choć wiele buldogów francuskich lubi się bawić i spędzać czas na różnych aktywnościach, ich poziom energii nie jest na tyle wysoki, by potrzebowali dużego podwórka lub długich sesji treningowych. Rasa ta jest podatna na wyczerpanie cieplne, dlatego należy ograniczać spacery i aktywność fizyczną do chłodniejszych poranków i wieczorów.
Podczas szkolenia buldoga francuskiego warto mieć na uwadze, że choć są inteligentne i zazwyczaj chętne do nauki, są także wolnomyślicielami i potrafią być uparci. Istnieje wiele skutecznych technik szkoleniowych, więc nie należy się zrażać, jeśli jedna metoda nie działa; warto spróbować innej.
Aby zainteresować Francuza, warto, by trening wyglądał jak zabawa, z użyciem wielu nagród i interakcji. Istotne jest, by szkolić szczeniaka buldoga francuskiego w klatce, nawet jeśli planuje się zapewnić mu swobodę w domu, gdy dorosły. Szczenięta, niezależnie od rasy, eksplorują otoczenie, angażując się w rzeczy, które mogą być niebezpieczne lub niszczyć przedmioty. Inwestycja w szkolenie w klatce może zaoszczędzić znaczne koszty napraw czy opieki weterynaryjnej, a także przyczynić się do lepszego samopoczucia szczenięcia.
Karmienie buldoga francuskiego
Zalecana dzienna porcja dla buldoga francuskiego wynosi od 1 do 1,5 szklanki wysokiej jakości suchej karmy, rozłożonej na dwa posiłki dziennie. Warto pamiętać, że ilość spożywanego jedzenia przez dorosłego psa zależy od jego wielkości, wieku, budowy ciała, metabolizmu i poziomu aktywności. Psy, podobnie jak ludzie, są jednostkami o różnych potrzebach żywieniowych, dlatego istnieją różnice w ilościach jedzenia. Aktywny pies może potrzebować większej ilości jedzenia niż pies mniej aktywny.
Istotne jest również, aby wybierać wysokiej jakości karmę dla psów. Im lepsza karma, tym lepiej zaspokaja ona potrzeby żywieniowe psa, co oznacza, że będzie mniej odpadów w misce. Aby uzyskać więcej informacji na temat odpowiedniego karmienia buldoga francuskiego, warto zapoznać się z naszymi wskazówkami dotyczącymi wyboru właściwej karmy, żywienia szczeniąt i dorosłych psów.
Kolor i pielęgnacja sierści buldoga francuskiego
Sierść buldoga francuskiego jest krótka, gładka, błyszcząca i delikatna. Ich skóra jest luźna, pomarszczona, szczególnie w okolicach głowy i ramion, i ma miękką fakturę. Buldogi francuskie występują w różnych umaszczeniach, takich jak płowe, kremowe, pręgowane w różnych odcieniach – z sierścią zdobioną plamkami i smugami w jasnych i ciemnych barwach, na przykład czarna pręgowana, efektowna pręgowana tygrysia oraz pręgowana i biała, znana jako pręgowana srokaty.
Rasa ta przyjmuje różne kolory z wyjątkiem jednolitego czarnego, wątrobowego (jednolitego czerwono-brązowego z brązową pigmentacją na wargach i nosie), mysiego (jasno stalowoszarego) oraz czarnego z białym lub podpalanym. Nie warto ufać hodowcom, którzy twierdzą, że dany kolor jest rzadki i dlatego wart więcej pieniędzy. Podobnie, nie da się zamówić szczeniaka o konkretnym kolorze i płci. Zakładanie, że koncentrując się na płowej suczce, w miocie znajdziesz wyłącznie kremowe i pręgowane samce, może prowadzić do rozczarowania.
Pielęgnacja buldoga francuskiego jest dość łatwa i polega głównie na okresowym szczotkowaniu, by utrzymać zdrową sierść. Są to psy o średnim wypadaniu sierści. Zaleca się rozpoczęcie pielęgnacji buldoga już w młodym wieku, ucząc szczenięta komfortowego stania na stole lub podłodze, co ułatwi przyszłe doświadczenia z pielęgnacją dla obu stron. Bez względu na wiek, warto regularnie sprawdzać skórę buldoga pod kątem strupów, zmian skórnych, łuszczącej się skóry, nagich plam lub objawów infekcji. Należy również regularnie kontrolować uszy, oczy i zęby w poszukiwaniu wydzieliny lub nieprzyjemnych zapachów.
Obecność tych znaków może sugerować potrzebę wizyty u weterynarza. Regularne czyszczenie uszu wilgotną, ciepłą ściereczką oraz delikatne przecieranie wacikiem wokół krawędzi kanału są wskazane. Jednakże, nigdy nie wkładaj wacika do przewodu słuchowego. W przypadku suchych brzegów uszu, można nałożyć niewielką ilość olejku mineralnego lub olejku dla niemowląt. Ten sam olejek można stosować na suche nosy.
Buldogi francuskie naturalnie nie ścierają paznokci i wymagają regularnego przycinania, aby zapobiec rozdwajaniu i rozdzieraniu, co może być bolesne dla psa. Warto również utrzymywać czystość i suchą skórę w fałdach na twarzy, aby uniknąć infekcji bakteryjnych. Po każdym kąpieli warto dokładnie osuszyć skórę buldoga, szczególnie w fałdach. Kąpiel powinna odbywać się raz na miesiąc lub według potrzeb, stosując wysokiej jakości szampon dla psów, aby zachować naturalne oleje skóry i sierści. Pielęgnacja buldoga francuskiego powinna być stosunkowo prosta, a dzięki odpowiedniemu treningowi i pozytywnym doświadczeniom w okresie szczenięcym może stanowić doskonałą okazję do budowania więzi między tobą a twoim psem. Jeśli jakiekolwiek aspekty pielęgnacji sprawiają ci trudność, na przykład przycinanie pazurów, warto skorzystać z usług profesjonalnego groomera, który zna specyfikę buldogów francuskich.
Buldog francuski: Dzieci i inne zwierzęta
Buldogi francuskie są zazwyczaj doskonałymi towarzyszami dla dzieci i są wystarczająco dużymi psami, aby komfortowo mieszkać w domu z małymi dziećmi. Niemniej jednak, ważne jest, aby nigdy nie zostawiać psa samego z małym dzieckiem. Zawsze zaleca się nadzór i monitorowanie ich wzajemnych interakcji, dbając o to, aby żadne z nich nie przeszkadzało ani nie szkodziło drugiemu.
Pies francuski, który został właściwie zsocjalizowany w okresie szczenięcym, może dobrze dogadywać się zarówno z innymi psami, jak i kotami. Jednakże, nadmiernie rozpieszczone buldogi francuskie mogą wykazywać zazdrość wobec innych zwierząt, szczególnie jeśli te zwierzęta przyciągają uwagę ich opiekunów.
Grupy ratunkowe
“Grupy ratunkowe buldogów francuskich stanowią ważny punkt wsparcia dla tych psów, które często trafiają do opieki z różnych powodów, niejednokrotnie z powodu niewłaściwego zrozumienia potrzeb związanych z ich utrzymaniem. W wielu przypadkach te psy potrzebują adopcji lub tymczasowego domu. Jeśli rozważasz adopcję buldoga francuskiego, grupy ratunkowe są doskonałym miejscem, by zacząć poszukiwania.
Te organizacje zajmujące się ratowaniem tych psów oferują wsparcie i opiekę weterynaryjną. Podczas adoptowania psa z takiej grupy, należy być przygotowanym na możliwe problemy zdrowotne, jakie pies może mieć po opuszczeniu schroniska. Ważne jest, aby adopcja była świadoma i odpowiedzialna, aby zapewnić najlepszą opiekę temu psu.
4 Komentarz