Erlichioza to poważna choroba bakteryjna, którą psy mogą zarazić się poprzez ukąszenie zakażonego kleszcza. Bakterie z rodzaju Ehrlichia atakują krwinki białe psa, zaburzając funkcje układu odpornościowego i krzepnięcia. Choroba rozwija się etapami – od fazy ostrej, przez bezobjawową, aż po przewlekłą, która może prowadzić do poważnych uszkodzeń narządów. Szczególnie podatne na ciężki przebieg są owczarki niemieckie.

Objawy erlichiozy u psa

Erlichioza może przebiegać różnie w zależności od stadium choroby:

• Etap ostry – występuje niedługo po zakażeniu. U psa mogą pojawić się gorączka, ospałość, utrata apetytu, powiększone węzły chłonne, bóle stawów czy wyciek z oczu i nosa. Na tym etapie leczenie daje najlepsze efekty.
• Etap subkliniczny – najtrudniejszy do wykrycia, bo nie daje wyraźnych objawów. Pies wygląda na zdrowego, ale choroba postępuje.
• Etap przewlekły – pojawiają się objawy neurologiczne, zaburzenia krzepnięcia, utrata wzroku, a nawet oznaki niewydolności nerek. Leczenie na tym etapie jest trudne, a rokowanie – ostrożne.

Inne możliwe symptomy to kaszel, wymioty, biegunka, bolesność i sztywność ciała, spadek masy ciała oraz powiększona śledziona.

Jak dochodzi do zakażenia?

Do zakażenia dochodzi tylko przez ukąszenie przez kleszcza będącego nosicielem bakterii Ehrlichia. Najczęściej są to: kleszcz brunatny (Rhipicephalus sanguineus), kleszcz samotny (Amblyomma americanum) oraz kleszcz czarnonogi (Ixodes scapularis). Zakażenie wymaga długiego kontaktu – bakterie nie są przekazywane natychmiast. Bardzo rzadko może dojść do infekcji przez transfuzję krwi.

Najwięcej przypadków notuje się w południowo-wschodnich i centralnych regionach USA, choć zagrożenie dotyczy także Europy – zwłaszcza krajów śródziemnomorskich i coraz częściej Polski.

Diagnostyka erlichiozy

Lekarz weterynarii rozpoznaje chorobę na podstawie badania klinicznego, historii medycznej psa oraz testów laboratoryjnych. Zazwyczaj wykonuje się morfologię, badanie moczu, oznaczenie poziomu przeciwciał oraz specjalistyczne testy PCR wykrywające materiał genetyczny bakterii. Należy pamiętać, że testy wczesne mogą dawać fałszywe wyniki, a wiele psów może być jednocześnie zarażonych innymi chorobami odkleszczowymi, jak babeszjoza czy borelioza.

Leczenie erlichiozy

Najlepsze rezultaty leczenia osiąga się we wczesnej fazie choroby, stosując antybiotyk – najczęściej doksycyklinę. W przypadkach przewlekłych może być konieczne leczenie szpitalne: płynoterapia, transfuzje krwi, wspomaganie funkcji narządów. Powrót do zdrowia może zająć nawet kilka miesięcy. Niekiedy potrzebne jest również leczenie powikłań, np. neurologicznych.

Rokowania i ryzyko nawrotów

Rokowanie zależy od tego, kiedy choroba zostanie wykryta. Psy leczone na etapie ostrym mają bardzo dużą szansę na pełne wyzdrowienie. Niestety, w fazie przewlekłej choroba może być oporna na leczenie i prowadzić do trwałych uszkodzeń. Co istotne – pies, który przeszedł erlichiozę, może zarazić się ponownie, ponieważ organizm nie wytwarza trwałej odporności.

Jak chronić psa przed erlichiozą?

Najskuteczniejszą metodą profilaktyki jest ochrona przed kleszczami. Codzienne dokładne przeglądanie sierści psa, zwłaszcza po spacerach w lasach, na łąkach i w wysokiej trawie, to podstawa. Kleszcza należy usuwać jak najszybciej – najlepiej w ciągu kilku godzin.

Warto również stosować preparaty przeciwkleszczowe: obroże, tabletki lub krople spot-on. Dodatkowo można rozważyć zabezpieczenie ogrodu lub kojca psa odpowiednimi środkami owadobójczymi.

Podsumowanie
Erlichioza to poważne zagrożenie dla zdrowia psa, którego nie można bagatelizować. Wczesne wykrycie daje dużą szansę na skuteczne leczenie, dlatego każdy opiekun powinien znać objawy choroby i wiedzieć, jak chronić swojego pupila przed kleszczami. Regularna profilaktyka i czujność mogą uratować psie życie. 🐾