Ropomacicze to jedno z najczęstszych i najpoważniejszych schorzeń układu rozrodczego u suk. Jest to ropne zapalenie macicy, które, jeśli nie zostanie szybko wykryte i leczone, może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, a nawet śmierci zwierzęcia. W artykule omówimy przyczyny, objawy, sposoby leczenia oraz metody profilaktyki tej choroby.

Przyczyny ropomacicza

Ropomacicze rozwija się głównie u starszych, niesterylizowanych suk, choć może wystąpić u samic w każdym wieku. Schorzenie to jest wynikiem zmian hormonalnych zachodzących w organizmie psa po cieczce. Wysoki poziom progesteronu powoduje pogrubienie błony śluzowej macicy, co sprzyja namnażaniu się bakterii i gromadzeniu wydzieliny w macicy.

Najczęściej do infekcji dochodzi na skutek obecności bakterii, takich jak Escherichia coli, które przedostają się do macicy z dróg rodnych. Czynniki zwiększające ryzyko to:

• Częste i nieregularne cieczki,
• Stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych,
• Zaburzenia hormonalne,
• Przebyte infekcje układu rozrodczego,
• Wiek powyżej 5-6 lat.

Objawy ropomacicza

Objawy ropomacicza mogą być różne i zależą od tego, czy mamy do czynienia z ropomaciczem otwartym czy zamkniętym.

Ropomacicze otwarte – charakteryzuje się obecnością ropnej, często cuchnącej wydzieliny z dróg rodnych. Może być zauważalna na legowisku psa lub na sierści wokół sromu.

Ropomacicze zamknięte – jest znacznie groźniejsze, ponieważ ropna wydzielina pozostaje w macicy, co może prowadzić do jej pęknięcia i zapalenia otrzewnej. Objawy obejmują:

• Osowiałość,
• Apatię,
• Wzmożone pragnienie i częstsze oddawanie moczu,
• Brak apetytu,
• Powiększony, bolesny brzuch,
• Gorączkę lub obniżoną temperaturę ciała,
• Wymioty i biegunki.

Leczenie ropomacicza

W przypadku podejrzenia ropomacicza niezbędna jest natychmiastowa wizyta u weterynarza. Diagnostyka obejmuje badanie kliniczne, USG jamy brzusznej oraz badania krwi. Leczenie zależy od stopnia zaawansowania choroby i ogólnego stanu zdrowia suki.

Najskuteczniejszym sposobem leczenia jest chirurgiczne usunięcie macicy i jajników (ovariohisterektomia). Zabieg ten nie tylko eliminuje infekcję, ale także zapobiega nawrotom choroby. Po operacji pies wymaga rekonwalescencji oraz odpowiedniej opieki, w tym antybiotykoterapii i leków przeciwbólowych.

W niektórych przypadkach, gdy właściciel chce zachować możliwość rozmnażania suki, stosuje się leczenie farmakologiczne polegające na podawaniu antybiotyków oraz leków wspomagających opróżnienie macicy. Jest to jednak ryzykowne i często nieskuteczne rozwiązanie, dlatego zazwyczaj zaleca się sterylizację.

Profilaktyka – jak zapobiegać ropomaciczu?

Najskuteczniejszym sposobem zapobiegania ropomaciczu jest sterylizacja suki przed pierwszą lub drugą cieczką. Zabieg ten eliminuje ryzyko zachorowania i dodatkowo zmniejsza prawdopodobieństwo nowotworów gruczołu mlekowego.

Inne metody profilaktyki obejmują:

• Regularne kontrole weterynaryjne,
• Unikanie stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych,
• Obserwowanie zachowania suki po cieczce i reagowanie na niepokojące objawy,
• Utrzymywanie higieny narządów rodnych.

Podsumowanie

Ropomacicze to poważne i potencjalnie śmiertelne schorzenie, które dotyka niesterylizowane suki. Szybka reakcja na pierwsze objawy oraz podjęcie odpowiedniego leczenia mogą uratować życie psa. Najlepszą metodą zapobiegania tej chorobie jest sterylizacja, która eliminuje ryzyko zachorowania i pozwala cieszyć się zdrowiem czworonoga przez długie lata. Jeśli zauważysz u swojej suki niepokojące objawy, nie zwlekaj z wizytą u weterynarza – szybka diagnoza to klucz do skutecznego leczenia.